این خبری است که احمد‌میرعلایی، دبیرجشنواره به خبرنگاران داد تا مشخص شود داستان رایزنی با مسئولان شهرهای مختلف همچنان ادامه دارد. مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی به گفته خودش این روزها سفرهای زیادی داشته تا شهر مناسب برای برگزاری جشنواره بیابد. میرعلایی میان مدیران سینمایی عملگراترین و کم‌حاشیه‌ترین آنهاست. بین مدیران، بهترین ارتباط را با سینماگران دارد که بخشی از آن به سابقه‌اش در سینما به عنوان تهیه‌کننده بازمی‌گردد و بخشی هم قطعا به کاراکتر و ویژگی‌های شخصیتی‌اش. مقایسه عملکرد او با مجیدشاه‌حسینی و مدیرعامل سابق فارابی نشان می‌دهد که چگونه یک مدیر عملگرا و بی‌ادعا می‌تواند حتی در حوزه‌های نرم‌افزاری بهتر از کسی که درست یا غلط تئوریسن خوانده می‌شود عمل کند.
وقتی همدانی‌ها برای میزبانی جشنواره فیلم کودک شرط و شروط گذاشتند، شمقدری، میرعلایی را به سمت دبیر جشنواره امسال منصوب کرد؛ دبیری که حالا مهم‌ترین کارش یافتن شهری مناسب برگزاری فستیوال است. از تبریز، مشهد، کیش، شیراز، کرمان و حتی اصفهان به عنوان گزینه برگزاری جشنواره کودک نام برده می‌شود. ظاهرا برگزاری جشنواره شرایطی دارد که مسئولان استان‌ها خیلی زود در مواجهه با آن جا می‌زنند. مشکل اصلی هم بودجه برگزاری جشنواره و میزان پولی است که شهر میزبان باید پرداختش را تقبل کند. تا چند روز دیگر آقای دبیر، سفرها و رایزنی‌هایش را به پایان می‌رساند و شهر میزبان را معرفی می‌کند.
این روزها صحبت از تبریز و مشهد جدی‌تر از شهرهای دیگر است ولی در نهایت ممکن است جشنواره در تهران برگزار شود. برای آنها که نمی‌دانند بد نیست یادآوری کنیم این بیست‌وپنجمین دوره فستیوالی است که در سال‌های نه چندان دور پس از جشنواره فجر، مهم‌ترین رخداد سالانه سینمایی کشور بود؛ جشنواره‌ای که حالا آ‌واره و خانه به دوش شده و روزی روزگاری، دوران خوشی در نصف جهان داشت و امروز سرنوشتش بسته به سفرهای دور و دراز آقای دبیر است.
